Als het stof neergedaald en opgeruimd is, kan de puzzel van de elektra pas echt beginnen. Gelukkig is het maar een klein huisje en kunnen we onze eisen eenvoudig houden. Desondanks kunnen we ondanks schetsjes en uitgebreide hersenspinsels – maar vooral een gebrek aan ervaring – moeilijk tot een compleet overzicht komen. Er zit maar één ding op: ergens beginnen.
Dat doen we in de – qua stroom – eenvoudigste kamer; de slaapkamer. Die blijft zonder wisselschakelaars. Er komt slechts één lamp (waarvoor kabels al door de vorige eigenaar zijn klaargehangen) en een toevoegingen van vier stopcontacten, twee aan elke kant van het bed. In Frankrijk mag en gaat bijna alles door geribbelde flexibele buizen. Dat vereenvoudigt het maken van bochtjes, maar bemoeilijkt het doortrekken van kabels wat – zeker als dat naderhand nog moet.
Het is allemaal nieuw, dus we doen direct nieuwe ervaringen op. We hebben ons zo goed mogelijk ingelezen op hoe-en-wat en vooral de normen. Zonodig lezen we nog wat na. Ook ChatGPT komt van pas met concrete antwoorden in de Nederlandse taal én de Franse context. Dat is een groot verschil met fora waarop iemand zijn persoonlijke – altijd ingewikkelde – casus uitlegt, oplossingen aangeboden krijgt en vervolgens besluit om er toch maar vanaf te zien – waardoor niemand weet of er nou uiteindelijk een goed idee is voorgesteld.
Samen werken we de twee kamers op de bovenverdieping door. Steeds meer kabels komen in buizen uit de meterkast samen, om vervolgens in wandcontactdozen vertakt te worden naar verschillende bestemmingen. De enige bevestiging dat één en ander goed gaat, is te krijgen door nametingen te doen van de continuïteit, met een multimeter.
Samen met Jerry pak ik de draad weer op na een korte vakantie. We maken boven één en ander af en verplaatsen ons dan stapsgewijs naar beneden. Dat gaat vlot en dat betekent doorgaans ook dat er fouten gemaakt worden, waarvoor oplossingen echter niet lang op zich hoeven te laten wachten. In twee dagdelen hangt alles klaar, tot de kamer waarin de keuken en badkamer komen.
Die laatste meters maak ik alleen, want Jerry is weer weg en Jiska moet nog terugkomen. Het geeft gelegenheid om de boel de boel te laten en – in een vrolijke chaos – lange dagen te maken om de klus te klaren. Vlak voor de eindstreep in zicht is, raken verschillende materialen op. Er ligt dan 100 meter aan flexibele buizen en evenzo aan blauw, rood en groen/geel draad door het huis. We hebben meer op voorraad, maar 100 meter hebben we niet opnieuw nodig. Het is daarom goedkoper om toch nog wat artikelen te gaan ruilen voor goedkopere kleinere kwantiteiten.
De elektricien heb ik al uitgenodigd om alle los kabels die boven de meterkast uitkomen, te komen vastknopen aan de zekeringen, die al klaar hangen. Ook de aardepen die Wim en Kit meenamen staat al klaar, maar is nog niet in de grond geslagen. Samen lopen we alles nog eens na en – ondanks wat opmerkingen – ziet hij de controle van de aanleg positief tegemoet. Daarop zullen we moeten wachten. In de tussentijd kunnen we al het schakelmateriaal en de stopcontacten aan de draadeinden monteren.