We doen ons best om de geschiedenis rondom het huisje ontdekken. De vorige eigenaren hebben niet veel verteld en wij hebben er, in het Frans, ook nog eens niet alles van begrepen. We gaan daarom zelf op onderzoek uit. Stapsgewijs, want we kunnen niet alles tegelijk. We zien de gelegenheid om weer stappen te maken als we het huisje bezoeken voor de eerste afspraak rondom de stroomaansluiting. Mocht Enedis niet komen opdagen, dan hebben we in ieder geval íets voor elkaar gekregen.
We peilen de put, waardoor we al iets meer te weten komen over het grondwaterpeil, dat blijkbaar een stuk lager ligt dan het huisje staat. Dat is relevant, omdat er in het verleden overduidelijk best wat werk gestoken is in afwatering. Er liggen her en der buizen, veel niet aangesloten. Het lijken restanten van behoorlijke inspanningen. Dat maakte ons nog een beetje huiverig voor waterproblemen rondom het huis.
In de kelder hoorden we water lopen, door een buis die daar op een soort betonnen afvoerput is aangesloten. Waar dat water stroomde bleef een raadsel. De kelder was in ieder geval zo droog als we mochten verwachten. Aan de richting van de buis te zien, moest die uitkomen in de buurt van de oude afwateringsgreppel die naast het spoor ligt. Daar is overduidelijk ook werk gedaan; er liggen een paar nieuwe PVC buizen ingegraven. Ook lijkt er nog een putdeksel verstopt onder een laag aarde.
We graven die uit. Het blijkt een flink deksel, van een meter bij een meter, en we zijn verrast als er na het openen een afwateringsput van ruim 3 meter diep onder schuilgaat. Het is een put gebouwd voor de jaren, van goed beton. Er komen verschillende buizen in uit, waaronder de PVC buizen die we al in de greppel zagen liggen, maar ook buizen die dieper liggen.
We halen water uit de waterput, om dat vervolgens door de verschillende buizen te gieten die rondom het huis de grond in verdwijnen. Een idee van de oude boer, die overigens aan het eind van ons laatste bezoek ook de oude put nog aanwees langs de openbare weg, waar ooit de watermeter in heeft moeten zitten. Hij weet vooralsnog het meest van de geschiedenis van het huisje en de omgeving.
Zo kunnen we aardig herleiden hoe de afvoerpijpen van de regengoten zijn aangesloten: ondergronds, voorlangs het huis. Waar het water uit de kelder heen stroomt, blijft een raadsel. Waarschijnlijk sijpelt dat ergens de grond in, voordat het zich voegt bij een constant stroompje dat de afwateringsput instroomt. Dat is waarschijnlijk ook het stroompje dat we kunnen horen in de kelder. Er is wel degelijk een aansluiting, want als ik in de kelder spreek, is dat duidelijk hoorbaar in de afwateringsput.
