In verloren uurtjes en op dagen dat we vrij zijn vinden we gelegenheid om verbeteringen aan te brengen aan het spoorhuisje. De grootste verbetering: de deur in huis. Maar het lukt – met wat hulp – ook om een parkeerplaats te realiseren. Ook in de tuin krijgen we weer meer orde terug.
Na bosmaaien volgt een rondje met de gewone motorgrasmaaier, die steeds makkelijker over het nog wat ongelijke gras rolt. Met een provisorische reparatie van de opvangbak is de maaier, die we via leboncoin voor een tientje kochten, weer een beetje efficiënter, maar we raken toch door de benzine heen voor we alles kort hebben.
Met jerrycans naar het tankstation, en gelijk naar de supermarkt en bouwmarkt om allerhande voorraden in te slaan. De belangrijkste daarvan: bouwmaterialen. Met wat goede houten balken en bevestigingsmaterialen kunnen we een deurpost gaan maken. Alles past met gemak in een tweedehands Franse bus die we kochten in plaats van de oude, om een maatje groter te verwerven. Een klus op zichzelf, voor later..!
Alleen de achterdeur, die vroeger naar de kelder leidde, geeft nog toegang tot de omgedraaide trap. Zo moet je, om op de bovenverdieping te komen, rondom het huis lopen. Schoenen uit om de trap schoon te houden en ’s nachts erg onpraktisch om de tijdelijke WC te bereiken, die onder de trap staat. Het is wat waard om daar verandering in te brengen.
De trap pakken we ter bescherming in met karton, dat we goedkoop op de rol kochten in de bouwmarkt, en tape. Zoveel mogelijk spullen halen we weg voor we de slijper in de muur in de woonkamer zetten om vervolgens een doorgang door te breken. De stenen gooien we ter verharding op de vlakte die achtergebleven is na de plaatsing van de septic tank.
In het gat plaatsen we balken en hangen we een smal deurtje, gevonden in een kringloopwinkel en precies zo breed als de ruimte die onderaan de trap is overgebleven. Aan het eind van een stoffige dag kunnen we niet ontevreden zijn over het eindresultaat. Anders zou het gemak wel overtuigen; met de deur in huis kunnen we voortaan op onze sokken het hele huis door. Zo leggen we ook met meer gemak spullen boven, wat het beneden weer wat opgeruimder maakt.
De boer moet ondertussen over het weggetje voor ons huis een grotere bus ontwijken. We hebben het met hem even kort over de te maken parkeerplaats en een bestelling grind die daarvoor komt van een filiaal van Leroy Merlin. Hij vraagt – zoals zijn gewoonte is – door naar de prijs en schud daarbij zijn hoofd – zoals evenzo zijn gewoonte blijkt; dat kan veel goedkoper, via een vriend van hem! Natuurlijk. We bestellen opnieuw met de belofte: meer volume voor hetzelfde geld.
Dezelfde week komt die vriend voorrijden met een grote vrachtwagen. De boer komt niet weg met alleen een aanbeveling, al bood hij het zelf al aan: met de tractor komt hij de berg verspreiden over een door ons afgebakend deel van het terrein. Daarbij rijdt hij gelijk delen compact, waarop we de auto’s direct kwijt kunnen. Dat maakt parkeren een stuk makkelijker én het uitzicht vanuit en op het huis een stuk gezelliger.
