We nemen de gelegenheid om terug te blikken. Vooruit gekeken mikken we er namelijk op om dit jaar af te ronden. Omkijken helpt om het grote geheel te blijven zien, om scherp te stellen hoe we het vervolg willen gaan aanpakken en om nog even na te genieten van dit mooie jaar.
We zullen deze week voor de laatste ronde van dit jaar naar Frankrijk reizen, om te gaan zien wat er nog gaat lukken. Door aannemers wordt nog gewerkt aan de aanleg van de septic tank en stroomaansluiting. De nieuwe trap volgt in de winter, wanneer de timmerman binnenwerk wil doen.
We zitten pas in de eerste herfst van onze tijd rond het huisje; het is nog geen jaar geleden dat we de handtekening onder het koopcontract zetten. We zijn er veel geweest en hebben veel gedaan en voor elkaar gekregen. Veel mensen kwamen al eens kijken of zelfs helpen.
Kitty en Wim wezen op ons de kans en stonden – met hun eigen plannen – direct klaar om de handen uit de mouwen te steken. Ze zijn er vast ook weer bij als er deuren opengaan. Harry en Gonda trotseerden de warmte en gaven de eerste rode kleuren aan het gerenoveerde houtwerk. Kees en Aty verrasten ons met een leuk streekpakket, dat we vonden toen we na afwezigheid weer terugkwamen in het huisje.
Van Robert en Evelien kregen we een grote riek, om het hooi ook letterlijk mee op de vork te kunnen nemen. Die kwam serieus van pas in de tuin, waar we het gras kort maaiden om er lekker te kunnen zitten. Janneke en Arco lokten ons daarna bij een drankje in de schaduw van de grote eik. Ze werden naadloos gevolgd door de vrolijke groep vakantiegangers die Joost en Kim met de kinderen vormen. Ook Nienke en Ward kwamen in de tijd al eens kijken.
Bij elke gelegenheid probeerden we een keer met de gasten in het dorpsrestaurant te eten, waar we een figuurlijk warm welkom voorlopig kunnen inkopen. Voor maar €16 voor een menu du jour van 3 gangen is dat natuurlijk een superfijne mogelijkheid. De eigenaren kennen ons inmiddels en we hopen dat het restaurant er zo nog een tijd mag blijven.
Werner, Justin en Roland brachten een flitsbezoek tijdens nog een hete periode. Onverschrokken gingen ze aan de slag en wij liepen al snel achter de feiten aan, zoveel werk werd er verzet. Er was ook tijd voor een barbecue, een spelletje bij eten uit de kampvuurpot en stiekem heel even liggen in de hangmat die we cadeau krijgen van Roland. We bezochten samen zelfs nog een kasteeltje. Na een paar dagen bezoek konden we een week bijkomen.
Paula en Bodien kwamen op hun gemak, klusten op hun gemak en stelden ons op ons gemak: we konden rustig ons gang gaan. Zij sloten aan als het uitkwam, gingen lekker aan de slag en ook net zo makkelijk wat anders doen als ze daar zin in hadden. We aten samen, in de tuin bij het vuur, natuurlijk bij het restaurant, maar ook bij hun verblijf op de camping van Nederlandse eigenaren in de buurt, waar we zo inmiddels bekende gezichten zijn.
De herfstvakantie met Ward en Nienke, hun kinderen en Gonda werd de kers op de taart van al deze bezoeken. Het was weer gezellig en leuk om hen als vaste vroege gasten in ons nieuwste huisje te verwelkomen en samen tijd door te brengen. We kregen ook weer veel gedaan, wat alleen zo vlot en zeker zo mooi niet gelukt was. Het schoot tot de laatste klusuurtjes super lekker op. Jerry kwam de balans mee opmaken en nog een paar bonusklussen meepakken, toen hij daarna met de camper op doorreis nog een paar dagen bij het huis bleef hangen.
Mede dankzij alle hulp heeft het huis nu al een goede opknapbeurt gekregen. Er is boven verwachting veel gebeurt. Alle gezelligheid blaast weer leven in het verlaten huisje. En we komen nu ook dichtbij het afronden van de grootste werkzaamheden waarvoor we nog afhankelijk zijn van derden. Dat zien we graag, maar daar durfden we voor dit eerste jaar eigenlijk niet op te hopen.
We wrijven ons dus in de vorderende herfst in de handen. Ook als het onverhoopt niet helemaal gaat lukken om de nog lopende zaken dit jaar af te ronden. Ongeacht tekenen we alvast een prachtig jaar op bij Maison Garde Barrière. Wat er nog meer in de dubbele bodem van dit vat zit, gaan we binnenkort zien, of lekker laten zitten! Want wat in ’t vat zit verzuurt niet.
