Sinds we de brievenbus ophingen, is duidelijk geworden dat die nogal wat te verduren krijgt. Het weer staat erop en de brievenbus is zeker niet waterdicht. De meeste post komt er nat – of nat geweest – uit. Dat heeft natuurlijk ook te maken met onze afwezigheid in juist de onstuimigere perioden. Met ons voornemen om er iets aan te doen, komen we echter te laat…
Veel post krijgen we niet en natte facturen kunnen we ook betalen. Een verjaardagskaartje komt er ook nog net leesbaar doorheen. Als we weer aankomen hebben vrienden de post net nog gecheckt en onder de deur door geschoven.
In de korte tussentijd is de lente begonnen en heeft een pimpelmees de brievenbus als nestje in gebruik genomen. Er is vlot een mooi nestje in opgebouwd. Met de weinige post die we krijgen moet het kunnen; we laten het nestje zitten. Het kan de postbode niet deren; die steekt er onwetend een brief in, die maar half past en we er snel weer uithalen. Tot nader order communiceren we bij voorkeur per e-mail. Maar of we de Fransen ooit zover krijgen..
